Mijn nieuwe visitekaartje, de overdrachtelijke zin
Eens is het doosje leeg en moet je nieuwe visitekaartjes laten drukken. Een mooi moment om eens opnieuw na te denken over het ontwerp.
Visitekaartjes zijn al heel oud en werden in verschillende vormen al in de middeleeuwen gebruikt; denk bijv. maar eens aan lakzegels. Een opvallend groot visitekaartje was het schild. Eerst gaf men met strepen aan, en later met allerlei voorstellingen, wie men was.
De voorzijde van mijn visitekaartje 'nieuwe stijl' bevat de meeste relevante informatie en mijn bedrijfslogo. Dit logo is een gestileerde variant op het zogenaamde bayerfilter. Een Bayerfilter is een regelmatig vierkant raster van kleurfilters voor rood, groen en blauw (RGB) dat gebruikt wordt voor digitale beeldsensoren. Overigens, in de door mij tegenwoordig gebruikte Fujifilm camera's wordt een sensor met een heel ander kleurpatroon gebruikt.
De achterzijde van het kaartje is drastisch aangepast. Ik heb gekozen voor een tweetal in het oog springende beeldelementen.
Ten eerste de spiraal. Deze spiraal stelt de 'gulden snede' voor en is een van de compositie elementen in de beeldende kunst. De guldensnede kan wiskundig worden beschreven met de reeks van Fibonacci. Deze reeks is echter niet alleen maar 'droge' wiskunde. Hij komt op enorm veel plekken in de alledaagse natuur voor.
Het tweede element op mijn visitekaartje is het boompje in het centrum. Ook hierbij is een wiskundig verhaal te houden.
"Recursie is het proces dat een procedure ondergaat als een onderdeel van deze procedure het opnieuw uitvoeren van de gehele zelfde procedure betreft".
Of eenvoudig gezegd; recursie betreft alles dat op een bepaald moment naar zichzelf refereert. Het boompje is hiervoor symbolisch. Elke 'tak' is een herhaling van de 'moedertak'.
Recursiviteit is eveneens een fenomeen dat in veel vormen in de natuur voorkomt.
Het ontwerp van het visitekaartje is voor mij de combinatie van mijn (vroegere) affiniteit met de wiskunde en mijn hedendaagse affiniteit met (natuur)fotografie.